Al-Asad je sirijski političar i bivši vojni oficir i 19. predsednik Sirije od jula 2000. Kao predsednik, Asad je bio glavnokomandujući Oružanih snaga Sirije i generalni sekretar Centralnog Komanda Arapske socijalističke partije Baas. Bio je sin Hafeza al-Asada, koji je bio predsednik od 1971. do smrti 2000. godine.
Rođen i odrastao u Damasku, Asad je 1988. godine završio medicinsku školu Univerziteta u Damasku i počeo da radi kao lekar u sirijskoj vojsci. Četiri godine kasnije pohađa postdiplomske studije u Vestern Eie Hospital u Londonu, specijalizujući oftalmologiju.
Foto: wikipedia.org
Godine 1994, nakon što je njegov stariji brat Basel al-Asad poginuo u saobraćajnoj nesreći, Asad je povučen u Siriju da preuzme Baselovu ulogu naslednika. Asad je upisao vojnu akademiju, preuzimajući odgovornost za sirijsku okupaciju Libana 1998. 17. jula 2000. Asad je postao predsednik, nasledivši svog oca.
Iako je Asad nasledio strukture moći i kult ličnosti koje je negovao njegov otac, nedostajala mu je lojalnost oca i suočio se sa rastućim nezadovoljstvom protiv njegove vladavine.
Kedar revolucija u Libanu u februaru 2005. godine, izazvana ubistvom libanskog premijera Rafica Haririja, primorala je Asada da okonča sirijsku okupaciju Libana.
Cenzura, ubistva, diktatura...
Akademici i analitičari okarakterisali su Asadovo predsedništvo kao visoko personalističku diktaturu, koja je vladala Sirijom kao totalitarnom policijskom državom, i bila je obeležena brojnim kršenjima ljudskih prava i oštrom represijom.
Asadovu prvu deceniju na vlasti obeležila je intenzivna cenzura, pogubljenja po prekom postupku, prisilni nestanci, diskriminacija etničkih manjina i opsežni nadzor od strane tajne policije Baas.
Godine 2011. Sjedinjene Države, Evropska unija i većina Arapske lige pozvali su Asada da podnese ostavku nakon gušenja demonstranata "Arapskog proleća" tokom događaja u Siriji, koji su doveli do građanskog rata u Siriji. Građanski rat je ubio oko 580.000 ljudi. Prema Sirijskoj mreži za ljudska prava, pro-Asadove snage uzrokovale su više od 90% tih civilnih smrti.
Istrage Zajedničkog istražnog mehanizma OPCV-UN i OPCV-UN IIT zaključile su da je Asadova vlada odgovorna za napad u Kan Šejhunu 2017. i hemijski napad u Dumi 2018. godine.
Upotreba zabranjenog hemijskog oružja
Kanada i Holandija su 2023. godine podnele zajedničku tužbu Međunarodnom sudu pravde optužujući Asadovu vladu da je prekršila Konvenciju UN protiv mučenja. Francuska je 15. novembra 2023. izdala nalog za hapšenje Asada zbog upotrebe zabranjenog hemijskog oružjaprotiv civila u Siriji. Asad je kategorički negirao navode o ovim optužbama i optužio strane zemlje, posebno Sjedinjene Države, za pokušaj promene režima.
U novembru 2024. koalicija sirijskih pobunjenika pokrenula je nekoliko ofanziva protiv zemlje sa namerom da svrgne Asada.
Dana 7. decembra 2024, naširoko je objavljeno da je Asadov režim pao i da je Asad pobegao iz zemlje dok su pobunjenici zauzeli Damask tokom njihove kampanje širom Sirije. Rojters tvrdi da dva sirijska izvora kažu da postoji šansa da je avion u kojem se nalazio Asad srušen.
Ostavite komentar